De eerste dagen in Afrika...
Blijf op de hoogte en volg Anja
03 Augustus 2012 | Botswana, Maun
Zondag 29 juli: Daar stonden we dan met zijn vieren, op de parkeerplaats van het vliegveld van Johannesburg. Daar kregen we een uitgebreide uitleg over onze Land Rover Defender. Na een paar uur konden we dan eindelijk op weg. Over de snelweg reden we naar Waterberg Wilderness. Een campsite in een klein natuurpark. We zagen de eerste wilde dieren, kudus, warthogs, giraffes, impala's, ezels, bavianen. En ook daar hadden we onze eerste braai, eerste kampvuur en onze eerste nacht in onze tentjes bovenop de auto in Afrika. Een rustige nacht, geen gebrul van leeuwen, geen lachende hyena's, geen bavianen, die zijn hier niet. Wel een geweldige uitzicht met opkomende zon vanuit ons tentje de volgende ochtend.
Maandag 30 juli: De volgende dag kwamen we aan in Botswana, nadat we onze nodige stempels hebben gehaald. Het viel ons gelijk op dat je best hard mag rijden op wegen waar ook koeien, geiten, ezels, zwijnen en paarden op de weg lopen, namelijk 120! Hier sliepen we in Khama Rhino Sanctuary. Een groter natuurpark, dat bekend staat om zijn neushoorns. Gelijk hebben we een safari gemaakt, we kwamen namelijk aan om een uur of 4 en rond 6 uur wordt het al duister, om half 7 is het donker. Dit was een erg mooi park met een aantal kale vlaktes en waterpoelen, wat de dieren natuurlijk aantrekt. Met zijn vieren waren we aan 't spotten naar wilde dieren, soms voor op de motorkap, maar ook bovenop de auto, het kan allemaal! 's Avonds weer genoten van een braai en een wijntje/biertje, hoewel het vlees aardig taai was. We sliepen onder een grote baobabboom met om ons heen oplichtende oogjes van de bushbabys.
Dinsdag 31 juli: We werden wakker gevloten door vele vrolijke vogels met mooie kleuren en gekke snavels. Het leek wel een groot alarmsysteem. Dit was om 6 uur, maar aangezien we een ochtenddrive wilden maken, vonden we het ook wel tijd om eruit te gaan. We hebben giraffes gezien, zebra's, neushoorns, springbokjes, wildebeest, hornbills en nog meer impala's, kudus en warthogs. Er moest ook een luipaard en een zwarte neushoorn zijn, maar die lieten zich niet zien. Rond een uur of 10 reden we op weg naar Kubu Island. Nadat we lang genoeg op de snelweg hadden gezeten, stopte de weg ineens midden in een dorpje en vervolgden we onze weg via een zandpad. Na zo'n 30 km zandpad kwamen we op de pan (zoutvlakte) wat op een gigantisch lang strand leek zonder de zee. Zover als het oog kon zien was er helemaal niets, geen boom geen struik, alleen wit. Alles was wit om ons heen. Slechts een paar maanden per jaar is deze zoutvlakte berijdbaar, de andere maanden is er water en als dat verdampt is een grote blubberbrij. Nu is het een harde korst geworden en daaronder is het zacht zand. Wat een bijzondere wereld, het is moeilijk te beschrijven hoe vreemd het is om hier te mogen zijn! Daarna na 20 km kwamen we bij een eiland, wat rotsen met daarop wat bomen en een campsite, met uitzicht op de pan. Geen douches en alleen een dixie, dus allemaal nu onze eerste wildplas en wildpoe.. ervaringen gehad. Weinig dieren te zien, alleen wat vogels. Temperatuur was aardig warm, dus we waren bang dat de nacht erg koud zou worden, maar dat viel reuze mee. Jammer dat we nog steeds geen wifibereik hebben, zodat we jullie op de hoogte kunnen houden.
Woensdag 1 augustus: Helaas moesten we de eerste 50 km dezelfde weg terug, daar doen we 2 uur over omdat t zandwegen zijn. Daarna via de snelweg naar Central Kalahari Dessert. In een park aan de rand van de Kalahari zochten we eerst onze slaapplek op, Brakah camp en daarna gingen we weer een gamedrive maken. We kwamen bij de ingang de eigenaar tegen van onze campsite en hij vertelde dat hij ongeveer 5 km terug een leeuw had gezien, dus we waren op onze hoede. We kwamen allerlei kudu's, en steenbokjes tegen, maar de leeuwen lieten zich niet zien. Spannend was die avond wel, je was wat alerter en alleen naar het toilet gaan was onverstandig. 's Avonds zagen we nog een uil en 's nachts hoorden we het gebrul van een leeuw, hoewel dit wel in de verte was. Ze zijn er dus toch...
Donderdag 2 augustus: We werden wakker en wilden een heerlijke warme douche nemen, na maandagochtend hadden we hier geen mogelijkheid meer gehad om dit te doen, maar 't water bleek ijskoud te zijn, wassen lukte nog net, maar verder kwamen we niet. Die warme douche hadden we nou net nodig, de nachten zijn koud (gelukkig zijn de slaapzakken lekker warm), 8 graden en overdag loopt het op tot 30 graden. Vandaag hadden we maar een korte dag voor de boeg, 100 km, dus de dag begonnen we met weer een gamedrive. Er was weinig te ontdekken en na de zoveelste kudu gingen we naar Sunday Camp, middenin de Kalahari. De Kalahari in zo groot als Nederland en België samen. Weer zo'n WOW-moment, wat een geweldig gebied, grote uitgestrekte savannes en begroeide bosjes wisselden elkaar af.
Over die 100 km hebben we ook heel wat uurtjes over gedaan, want het was vandaag alleen maar zandpaden. Je kwam ook niemand tegen en bij het inschrijven waren we de 2e bezoeker vandaag, dus je moet hier geen pech krijgen! Even knepen we ons toen het olielampje ging branden, maar we hadden olie genoeg. We kwamen vele beesten tegen, giraffes, kudu's, impala's, het wordt bijna gewoon voor ons. Ook wat nieuwe bijzondere situeren zagen we: jackals (jakhals), bat-eared fox, honey badger (honingdas), de gemsbok in grote getale, kuddes wildebeasts. Wat een geweldige omgeving!! Het enige probleem hier was dat we niet zoveel te eten bij ons hadden, wel voor 's avonds, maar we konden nergens brood kopen in Botswana.
's Morgens aten de jongens scrumbled eggs en de dames crussley met yoghurt en 's middags aten we droge meelkoekjes. Gelukkig maakte het Afrikaanse Potjie kos alles weer goed. Douchen kon nog steeds niet, de mogelijkheid was er wel (een emmer met daaronder een douchekop bevestigd), maar ons water hadden we harder nodig als drinkwater. We sliepen deze nacht op een grote heuvel met uitzicht op de savanne.
Vrijdag 3 augustus: De nacht was rustig verlopen, in de verte leeuwengebrul, maar verder was het stil. Met veel te weinig water gingen we op weg naar Maun, de eerste stad die we tegen komen in Botswana, ongeveer 173 km. Daar zouden we boodschappen (water) kunnen doen, een sms sturen en misschien wel DOUCHEN! We voelen ons niet vies, maar ons haar voelt aan als touw. Alles is erg zanderig en droog in Botswana. We hadden de laatste dagen geen bereik en ook daar voor hadden we het idee dat onze berichtjes niet door komen, krijgen in ieder geval geen reacties op sms'jes. Maar ja, dat hadden we ook verwacht.
's Ochtends eerst nog weer 80 km door de Kalahariwoestijn. Ik begon met rijden en Carolien en Michiel zaten voorop de motorkap. Tot nu toe wisselden de jongens elkaar af met rijden, wat ook niet echt anders kan, omdat de beide heren achterin hun knieën totaal niet kwijt konden, maar zo kon ik ook een stuk rijden. Wennen aan het links rijden hoefde ik niet, want er was maar één zandpad.
Toen zagen we daar geheel onverwachts, C&M zaten gelukkig weer in de auto, een cheetah en niet één, maar wel 5! Ze sleepten een steenbokje mee en jaagden een jackel steeds weg die daar van mee wilde snoepen. Geweldig! We stonden eerste rangs en konden dit schouwspel rustig bekijken. Michiel klom zelfs op het dak toen ze iets verder weg waren. Het is al heel bijzonder om een cheetah tegen te komen in het wild, laat staan 5! Compleet onder de indruk reden we verder, beide heren bovenop, wie weet wat we nog meer tegenkwamen... Weer zo'n 100 km offroad rijden, een geschud en gerammel, gelukkig mochten we ook nog wat kilometers over de snelweg. Weet alleen niet wat beter is, want die zat ook vol met kuilen... Ook zelfs hier kom je haast geen tegenliggers tegen, zo weinig inwoners heeft Botswana. En dat betekent dus ook: geen benzinepomp, geen supermarkt, geen bank, geen garage.
Daar waren we weer, in de bewoonde wereld, Maun. Deze stad ligt aan de voet van de Okavango-delta. Deze delta eindigt midden in het land en niet aan de zee, zoals de meeste delta's eindigen. Over een paar nachten gaan we daar doorheen rijden. Eerst getankt, daarna boodschappen gehaald en uiteindelijk zochten we onze campsite net even buiten Maun, een echte backpackerscampsite. Gelijk hadden we aanspraak van een Belgische vader en zijn zoons met sterke verhalen, maar gelukkig hadden wij die ook! Ze keken hun ogen uit van onze mooie foto's van de cheetah's! Hier was een erg knus barretje aanwezig aan het water en we hebben ook even flink genoten van een pizza.
Zaterdag 4 augustus: Een rustdag vandaag, we wilden even heerlijk uitslapen, maar daar kwam niets van terecht. Om 7 uur werden we weer gewekt door een prachtig concert van vele vogels die net wakker werden. Toch hadden we een rustige dag, tijdschriftje erbij, heerlijk relaxen in de zon aan het water! En niet onbelangrijk: we hebben gedouched! Wat een genot!
Rond 4 uur kregen we een vlucht in een cessna boven de Okavangodelta. Als dank voor het maken van hen trouwalbum, WOW! Wat een geweldig kado en wat een uitzicht! Ik mocht nog voorin zitten ook! En daar zagen we we ze: de olifanten! Niet overdreven, maar volgens mij zagen we er in totaal wel 100!!! Ook giraffes hebben we gezien, nijlpaarden en buffels! Wat hebben we enorm zin in morgen! Carolien en Michiel: gigantisch bedankt voor jullie ongelooflijk mooie kado!
De komende dagen zullen we weer geen bereik hebben, dus het kan weer even stil zijn van onze kant...
Maandag 30 juli: De volgende dag kwamen we aan in Botswana, nadat we onze nodige stempels hebben gehaald. Het viel ons gelijk op dat je best hard mag rijden op wegen waar ook koeien, geiten, ezels, zwijnen en paarden op de weg lopen, namelijk 120! Hier sliepen we in Khama Rhino Sanctuary. Een groter natuurpark, dat bekend staat om zijn neushoorns. Gelijk hebben we een safari gemaakt, we kwamen namelijk aan om een uur of 4 en rond 6 uur wordt het al duister, om half 7 is het donker. Dit was een erg mooi park met een aantal kale vlaktes en waterpoelen, wat de dieren natuurlijk aantrekt. Met zijn vieren waren we aan 't spotten naar wilde dieren, soms voor op de motorkap, maar ook bovenop de auto, het kan allemaal! 's Avonds weer genoten van een braai en een wijntje/biertje, hoewel het vlees aardig taai was. We sliepen onder een grote baobabboom met om ons heen oplichtende oogjes van de bushbabys.
Dinsdag 31 juli: We werden wakker gevloten door vele vrolijke vogels met mooie kleuren en gekke snavels. Het leek wel een groot alarmsysteem. Dit was om 6 uur, maar aangezien we een ochtenddrive wilden maken, vonden we het ook wel tijd om eruit te gaan. We hebben giraffes gezien, zebra's, neushoorns, springbokjes, wildebeest, hornbills en nog meer impala's, kudus en warthogs. Er moest ook een luipaard en een zwarte neushoorn zijn, maar die lieten zich niet zien. Rond een uur of 10 reden we op weg naar Kubu Island. Nadat we lang genoeg op de snelweg hadden gezeten, stopte de weg ineens midden in een dorpje en vervolgden we onze weg via een zandpad. Na zo'n 30 km zandpad kwamen we op de pan (zoutvlakte) wat op een gigantisch lang strand leek zonder de zee. Zover als het oog kon zien was er helemaal niets, geen boom geen struik, alleen wit. Alles was wit om ons heen. Slechts een paar maanden per jaar is deze zoutvlakte berijdbaar, de andere maanden is er water en als dat verdampt is een grote blubberbrij. Nu is het een harde korst geworden en daaronder is het zacht zand. Wat een bijzondere wereld, het is moeilijk te beschrijven hoe vreemd het is om hier te mogen zijn! Daarna na 20 km kwamen we bij een eiland, wat rotsen met daarop wat bomen en een campsite, met uitzicht op de pan. Geen douches en alleen een dixie, dus allemaal nu onze eerste wildplas en wildpoe.. ervaringen gehad. Weinig dieren te zien, alleen wat vogels. Temperatuur was aardig warm, dus we waren bang dat de nacht erg koud zou worden, maar dat viel reuze mee. Jammer dat we nog steeds geen wifibereik hebben, zodat we jullie op de hoogte kunnen houden.
Woensdag 1 augustus: Helaas moesten we de eerste 50 km dezelfde weg terug, daar doen we 2 uur over omdat t zandwegen zijn. Daarna via de snelweg naar Central Kalahari Dessert. In een park aan de rand van de Kalahari zochten we eerst onze slaapplek op, Brakah camp en daarna gingen we weer een gamedrive maken. We kwamen bij de ingang de eigenaar tegen van onze campsite en hij vertelde dat hij ongeveer 5 km terug een leeuw had gezien, dus we waren op onze hoede. We kwamen allerlei kudu's, en steenbokjes tegen, maar de leeuwen lieten zich niet zien. Spannend was die avond wel, je was wat alerter en alleen naar het toilet gaan was onverstandig. 's Avonds zagen we nog een uil en 's nachts hoorden we het gebrul van een leeuw, hoewel dit wel in de verte was. Ze zijn er dus toch...
Donderdag 2 augustus: We werden wakker en wilden een heerlijke warme douche nemen, na maandagochtend hadden we hier geen mogelijkheid meer gehad om dit te doen, maar 't water bleek ijskoud te zijn, wassen lukte nog net, maar verder kwamen we niet. Die warme douche hadden we nou net nodig, de nachten zijn koud (gelukkig zijn de slaapzakken lekker warm), 8 graden en overdag loopt het op tot 30 graden. Vandaag hadden we maar een korte dag voor de boeg, 100 km, dus de dag begonnen we met weer een gamedrive. Er was weinig te ontdekken en na de zoveelste kudu gingen we naar Sunday Camp, middenin de Kalahari. De Kalahari in zo groot als Nederland en België samen. Weer zo'n WOW-moment, wat een geweldig gebied, grote uitgestrekte savannes en begroeide bosjes wisselden elkaar af.
Over die 100 km hebben we ook heel wat uurtjes over gedaan, want het was vandaag alleen maar zandpaden. Je kwam ook niemand tegen en bij het inschrijven waren we de 2e bezoeker vandaag, dus je moet hier geen pech krijgen! Even knepen we ons toen het olielampje ging branden, maar we hadden olie genoeg. We kwamen vele beesten tegen, giraffes, kudu's, impala's, het wordt bijna gewoon voor ons. Ook wat nieuwe bijzondere situeren zagen we: jackals (jakhals), bat-eared fox, honey badger (honingdas), de gemsbok in grote getale, kuddes wildebeasts. Wat een geweldige omgeving!! Het enige probleem hier was dat we niet zoveel te eten bij ons hadden, wel voor 's avonds, maar we konden nergens brood kopen in Botswana.
's Morgens aten de jongens scrumbled eggs en de dames crussley met yoghurt en 's middags aten we droge meelkoekjes. Gelukkig maakte het Afrikaanse Potjie kos alles weer goed. Douchen kon nog steeds niet, de mogelijkheid was er wel (een emmer met daaronder een douchekop bevestigd), maar ons water hadden we harder nodig als drinkwater. We sliepen deze nacht op een grote heuvel met uitzicht op de savanne.
Vrijdag 3 augustus: De nacht was rustig verlopen, in de verte leeuwengebrul, maar verder was het stil. Met veel te weinig water gingen we op weg naar Maun, de eerste stad die we tegen komen in Botswana, ongeveer 173 km. Daar zouden we boodschappen (water) kunnen doen, een sms sturen en misschien wel DOUCHEN! We voelen ons niet vies, maar ons haar voelt aan als touw. Alles is erg zanderig en droog in Botswana. We hadden de laatste dagen geen bereik en ook daar voor hadden we het idee dat onze berichtjes niet door komen, krijgen in ieder geval geen reacties op sms'jes. Maar ja, dat hadden we ook verwacht.
's Ochtends eerst nog weer 80 km door de Kalahariwoestijn. Ik begon met rijden en Carolien en Michiel zaten voorop de motorkap. Tot nu toe wisselden de jongens elkaar af met rijden, wat ook niet echt anders kan, omdat de beide heren achterin hun knieën totaal niet kwijt konden, maar zo kon ik ook een stuk rijden. Wennen aan het links rijden hoefde ik niet, want er was maar één zandpad.
Toen zagen we daar geheel onverwachts, C&M zaten gelukkig weer in de auto, een cheetah en niet één, maar wel 5! Ze sleepten een steenbokje mee en jaagden een jackel steeds weg die daar van mee wilde snoepen. Geweldig! We stonden eerste rangs en konden dit schouwspel rustig bekijken. Michiel klom zelfs op het dak toen ze iets verder weg waren. Het is al heel bijzonder om een cheetah tegen te komen in het wild, laat staan 5! Compleet onder de indruk reden we verder, beide heren bovenop, wie weet wat we nog meer tegenkwamen... Weer zo'n 100 km offroad rijden, een geschud en gerammel, gelukkig mochten we ook nog wat kilometers over de snelweg. Weet alleen niet wat beter is, want die zat ook vol met kuilen... Ook zelfs hier kom je haast geen tegenliggers tegen, zo weinig inwoners heeft Botswana. En dat betekent dus ook: geen benzinepomp, geen supermarkt, geen bank, geen garage.
Daar waren we weer, in de bewoonde wereld, Maun. Deze stad ligt aan de voet van de Okavango-delta. Deze delta eindigt midden in het land en niet aan de zee, zoals de meeste delta's eindigen. Over een paar nachten gaan we daar doorheen rijden. Eerst getankt, daarna boodschappen gehaald en uiteindelijk zochten we onze campsite net even buiten Maun, een echte backpackerscampsite. Gelijk hadden we aanspraak van een Belgische vader en zijn zoons met sterke verhalen, maar gelukkig hadden wij die ook! Ze keken hun ogen uit van onze mooie foto's van de cheetah's! Hier was een erg knus barretje aanwezig aan het water en we hebben ook even flink genoten van een pizza.
Zaterdag 4 augustus: Een rustdag vandaag, we wilden even heerlijk uitslapen, maar daar kwam niets van terecht. Om 7 uur werden we weer gewekt door een prachtig concert van vele vogels die net wakker werden. Toch hadden we een rustige dag, tijdschriftje erbij, heerlijk relaxen in de zon aan het water! En niet onbelangrijk: we hebben gedouched! Wat een genot!
Rond 4 uur kregen we een vlucht in een cessna boven de Okavangodelta. Als dank voor het maken van hen trouwalbum, WOW! Wat een geweldig kado en wat een uitzicht! Ik mocht nog voorin zitten ook! En daar zagen we we ze: de olifanten! Niet overdreven, maar volgens mij zagen we er in totaal wel 100!!! Ook giraffes hebben we gezien, nijlpaarden en buffels! Wat hebben we enorm zin in morgen! Carolien en Michiel: gigantisch bedankt voor jullie ongelooflijk mooie kado!
De komende dagen zullen we weer geen bereik hebben, dus het kan weer even stil zijn van onze kant...
-
03 Augustus 2012 - 19:43
Bert:
Geweldig om jullie verslag te lezen. Het is enorm bijzonder om dit mee te mogen maken en ontzettend leuk om hierover te lezen. De sms'jes zijn wel overgekomen hoor. Hier is alles oké en veelbelangrijker met Silver gaat het weer helemaal goed. Hij eet goed, geeft kopjes en knort behoorlijk. Hier ook alles oke. Melllo jr heeft kreeften, krabben en diverse visjes bekeken in de Grevelingen en maandag gaan ze allebei weer zeilen. Het weer is hier goed.
De groetjes van Bert en Nicole, Mello en Eva en Mello en Nini. -
04 Augustus 2012 - 13:54
Rob En Monica:
Hoi!!!!
Erg leuk om je verhaal te lezen!!!
We genieten hier mee:)
Heel veel plezier daar!
Liefs ons -
04 Augustus 2012 - 22:06
Carochiel:
Graag gedaan lieve schat! Super hè deze reis. Het leuke is, jouw verslag is bijna gelijk aan die van mij, hihi. Heerlijk om zulke verslagen te schrijven hè? Wat een fantastische reis. Ontzettend genieten zo met z'n vieren. Xxx -
04 Augustus 2012 - 22:12
Ina En Hendrik Kral:
Hallo, alle 4!! Wat een geweldige reis hè!! We krijgen een brok in onze keel als we de verslagen lezen!! Prachtig!! Ooit!! Hopen we jullie voetsporen te volgen!! Dus zijn we blij dat jullie alles goed opschrijven!! Wees voorzichtig!!! En let vooral op elkaar!! Dikke knuffel van. Hendrik en Ina!! -
05 Augustus 2012 - 14:17
Marco, Patricia En Kids:
Hoi lieve allevier,
Sjonge wat een prachtig avontuur weer! En wat super om al die wilde dieren te spotten! Nou jullie genieten volop zo te lezen en wij genieten mee! We zeiden al steeds tegen elkaar nog niets gehoord van onze avonturiers maar gelukkig jullie maken het oke! Meer dan oke!
Heel veel spannende avonturen gewenst de komende tijd! Wij genieten ook nog even van de heerlijke italiaanse riviera! Liefs en xxxx -
05 Augustus 2012 - 21:57
Bronno Rosalinde En Kids:
Wat is het toch geweldig om zo iets mee te maken
wij genieten van de verhalen en zien het als een film voor ons
z'n vlucht in een cessna boven de Okavangodelta wat een fantastische ervaring
en geweldig zulke vrienden te hebben waar jullie nu alle ervaring mee kunnen delen
veel plezier samen en wij blijven jullie volgen
Groetjes Bronno Rosalinde en kids
-
06 Augustus 2012 - 10:16
Mello En Nini:
Lieve allevier.
we reageren nu pas, want waren een lang weekend bij bert en nicole + kids in Renesse.
Wat een geweldig verslag en wat een belevenissen. Gelukkig kunnen we via dit verslag mee genieten !!!
Jammer dat jullie onze smsjes niet hebben gekregen en die van mello jr. wel terwijl ze Tegelijkertijd zijn verstuurd. Maar inderdaad gaat het met Zilver weer helemaal goed.
Jongens genieten jullie nog maar heel veel en wees vooral voorzichtig.
Liefs mello/nini -
08 Augustus 2012 - 18:55
Harry, Astrid, Anouk En Jesse:
Hallo allemaal,
Wat een mooi verslag van jullie reis! We zijn sinds maandagavond weer terug uit Frankrijk. We hebben 2 schiiterende weken gehad in de Ardeche met als hoogtepunt de kanotocht van 24 km. Wat een ervaring. We zijn ook nog naar een krokodillenfarm geweest met 400 krokodillen en Jesse zei toen nog:"En mark en Anja zwemmen daartussen, is dat niet gevaarlijk?". We zijn de Mont Ventoux op geweest. Wat een mooie berg. Bovenop groeit er helemaal niets!
Maar jullie hebben het ook goed naar je zin daar he? wat een avontuur! Geniet ervan en tot gauw!
Groetjes Harry, Astrid, Anouk & Jesse -
10 Augustus 2012 - 21:33
Peter En Linda:
Hoi allevier!!!
Superleuk om jullie belevenissen ook mee te mogen beleven via jullie dagboek!! :-)
Het is echt eens iets anders dan een gewone vakantie he?
Leuke foto`s, hopelijk komen er nog meer!
Wens jullie heel veel plezier!Wij zijn in Noorwegen op vakantie geweest, hadden een camper gehuurt...We zijn Zondag weer teruggekomen, sanne is met Stig naar nederland geweest...
Met kerst gaan wij die kant op met zijn vijfen! dus zien jullie dan vast wel :-)
groetjes de pompies :-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
